Dicyphus pallidus:
Owady wysmukłe, jasne, stosunkowo duże, ciało pokryte ciemnymi, przylegającymi włoskami. Głowa jasna z dwoma brązowymi, podłużnymi liniami, które czasem się ze sobą zlewają, pierwszy człon czułków czerwonawy lub przyciemniony w części środkowej jasny u nasady i wierzchołku. Pozostałe człony cienkie, jasne, czasami trzeci i czwarty człon przyciemnione. Ryjek jasny, sięga ostatniej pary bioder. Przedplecze z reguły żółte, pokryte zwykle, niewielkimi brązowymi plamami, tarczka zwykle żółta. Przedni płat przedplecza prawie 2 razy tak szeroki jak obrączka apikalna. Półpokrywy jasne, prześwitujące, klinik, u form makropterycznych, silnie wydłużony, jednobarwny. Odnóża jasne, uda zwykle z dwoma rzędami niewielkich, brązowych kropek. Lewa paramera duża, największa ze wszystkich polskich gatunków z tego rodzaju (rys. 12). Gatunek znany z wielu krajów Europy. W Polsce dość pospolity, wykazywany z licznych stanowisk w całym kraju. Częsty w zbiorowiskach grądowych na Stachys sylvatica, rzadziej innych roślinach zielnych. Poluje też na mszyce i inne niewielkie owady. Imago występuje od czerwca do sierpnia. Gatunek ma jedno pokolenie w roku, w Polsce zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców makropterycznych 6,0-6,5 mm, brachypterycznych 4,5-5,0 mm, długość ciała samic makropterycznych 5,5-6,7 mm, brachypterycznych 5,0-6,0 mm.

Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.