START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)

Saldidae   >>   Saldula fucicola

Na podstawie: "Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera. Zeszyt 3. Leptopodidae, Nabrzeżkowate - Saldidae". A. Wróblewski. Warszawa 1968.


Oznaczanie opiera się w znacznej mierze na cechach ubarwienia, które, jeśli idzie o półpokrywy, odznacza się dużą zmiennością. Nieodzowne są w kluczu serie eunomiczne, czyli sekwencje deseni od najjaśniejszych do najciemniejszych, wskazujące na charakterystyczne dla poszczególnych gatunków typy i kierunki odchyleń. Żadna seria wszakże nie ujmuje wszystkich trafiających się wariantów ubarwienia. Opatrzenie się, a zwłaszcza dysponowanie większą liczbą osobników, czyni oznaczanie łatwiejszym.


Saldula fucicola:
Przyoczka wyraźnie rozsunięte; głowa mniejsza, jej szerokość wynosi u samców mniej niż 63% (zwykle około 57%), u samic mniej niż 55% (zwykle około 52%) szerokości ciała; drugi człon czułków tylko z krótkim uwłosieniem; przedplecze szorstkie, słabo błyszczące, przeważnie pokryte krótkim, przylegającym owłosieniem, co nadaje barwie czarnej odcień szary; boki przedplecza zawsze łukowate, ale nigdy nie wklęsłe, kołnierz krótki, zwykle niewyraźny; bruzda poprzeczna przedplecza płytka, szczególnie po bokach; całe przedplecze, również brzegi, czarne; przedplecze zwęża się ku przodowi dosyć równomiernie; ciało krępe, o zarysie jajowatym, półpokrywy zwykle mniej lub więcej skrócone; owłosienie półpokryw złożone ze srebrzystych lub złotawych, krótszych i czarnych, nastroszonych, długich włosów; półpokrywy z bogatszym, bardzo zmiennym deseniem; nawet ciemne osobniki zachowują na brzeżnym pasie w nasadowej połowie exocorium jasne; błonka półpokryw z czterema komórkami; ciemna linia podłużna na przedniej stronie przednich goleni urwana, nie łączy się z ciemną plamą u nasady goleni; uda żółtawe z brązowymi kropkami; zewnętrzny pas exocorium, do żyłki subkostalnej cały jasny z wyjątkiem części nasadowej; grzbietowa powierzchnia ciała z gęstym, złotawym, krótkim owłosieniem, pokrywającym równomiernie także klawus i mesocorium, co nadaje jej brązowy odcień; na exocorium w nasadowej połowie jasny deseń tworzy literę C; eunomia jak na rys. 83-88 (za Wróblewski 1968); samce długości 4,2 (3,9-4,4) mm, samice 4,6 (4,2-5) mm; dawniej S. vestita;


Szereg eunomiczny (za Wróblewski 1968):


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2020.