START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)

Pentatomidae   >>   Sciocoris umbrinus



Oznaczanie niektórych gatunków z rodzaju Sciocoris wymaga analizy budowy kapsuły genitalnej samca.

Sciocoris umbrinus:
Długość ciała 4,5-7,0 mm. Ubarwienie od żółtobrązowego do brązowego, z licznymi ciemnobrązowymi i czarnymi punktami; boczne części przedplecza tej samej barwy, co jego pozostała część. Głowa (rys. 20) prawie równomiernie paraboliczna przed oczami; oczy małe, ale wyraźnie większe niż u poprzednich trzech gatunków, bez trzonków, częściowo zagłębione w głowie; czułki jasno brązowe lub brązowe, szczyt trzeciego oraz cały czwarty i piąty czerwonobrązowe, czarnobrązowe lub czarne; drugi człon mniej więcej tej długości co trzeci. Boczne krawędzie przedplecza lekko zaokrąglone, schodzące się ku przodowi. Tarczka tej samej długości co przykrywka (corium), lub nieco od niej dłuższa; długość tarczki nieznacznie większa niż jej szerokość. Błonka półpokryw od prawie bezbarwnej do ciemnobrązowej, zawsze z wyraźnie ciemniejszymi żyłkami, u samic krótsza niż odwłok, u samców sięga jego końca. Listewka brzeżna odwłoka z jasnym i ciemnym punktowaniem tworzącym ciemne plamy w przedniej i tylnej części każdego segmentu. Strona brzuszna odwłoka prawie cała jednolicie ciemna. Odnóża jasnobrązowe lub brązowe, punktowanie często słabo widoczne. Gatunek eurosyberyjski, żyjący u nasady roślin (głównie takich, jak macierzanka Thymus, szałwia Salvia, wrzos Calluna vulgaris, gorysz pagórkowy Peucedanum oreoselinum), rosnących na terenach piaszczystych lub wapiennych.

Rysunki za Lis J. 2000:



Na podstawie:
Lis J.A. 2000. Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XVIII. Pluskwiaki różnoskrzydłe - Heteroptera, zeszyt 14. Tarczówkowate - Pentatomidae. Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Toruń, nr 160 serii kluczy, 72 ss.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2020.