START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)
PLUSKWIAKI ŚWIATA (TRUE BUGS OF THE WORLD)

Miridae   >>   Dicyphus epilobii Reuter, 1883


Gatunki należące do podrodzaju Dicyphus są stosunkowo trudne do oznaczania. Dużym ułatwieniem przy ich identyfikacji jest kształt lewej paramery. Identyfikacja samic na podstawie cech metryczny może nie być możliwa.

Dicyphus epilobii:
Ciało jasne, wysmukłe, głowa jasna, żółtawa, z dwiema podłużnymi, mniej lub bardziej wyraźnymi brązowymi plamami, dochodzącymi aż do nasady czułków. Pierwszy człon czułków czerwonawy, drugi jasny, lekko przyciemniony i pogrubiony w części wierzchołkowej, i trzeci i czwarty człon przyciemniony, czwarty człon bardzo krótki. Przedplecze jasnoszare, tarczka śródtułowia i tarczka często lekko pomarańczowe. Przedni płat przedplecza tylko 1,5 raza tak szeroki jak obrączka apikalna. Półpokrywy jasne, prześwitujące, czasami pokryte drobnymi ciemnymi plamkami, korium powyżej klinika z jedną lub dwoma małymi brązowymi plamkami. Wierzchołek klinika brązowawy. Odnóża jasne, jedynie uda z drobnymi brązowymi punktami. Znany wyłącznie z krajów Europy. Występuje w ciepłych, nasłonecznionych lecz wilgotnych biotopach. Związany troficznie z gatunkami z rodzaju Epilobium, rzadko spotykany na innych roślinach zielnych. Prawdopodobnie poluje również na mszyce i inne drobne owady. Postać dorosła pojawia się pod koniec czerwca i występuje do jesieni. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w naszym kraju pod postacią jaja. Wyłącznie makropteryczny, długość ciała samców 4,2-5,0 mm, długość ciała samic 4,8-5,5 mm.


Na podstawie:
Gorczyca J., Herczek A. 2008. Tasznikowate - Miridae. Podrodziny: Bryocorinae, Orthotylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18(6c): 75 ss.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2023.