START (HOME)        WYKAZ GATUNKÓW (CHECKLIST)        IKONOGRAFIA (ICONOGRAPHY)        ROZMIESZCZENIE (DISTRIBUTION)        PROGRAMY (TOOLS)        PIŚMIENNICTWO (LITERATURE)        METODYKA (METHODS)        LINKI (LINKS)        O PROJEKCIE (ABOUT)
PLUSKWIAKI ŚWIATA (TRUE BUGS OF THE WORLD)

Miridae   >>   Placochilus seladonicus (Fallén, 1807)


Placochilus seladonicus:
Ciało jasnoniebieskie lub siwe, pokryte gęstymi, grubymi, czarnymi włoskami. Czułki jasne lub brązowe pokryte gęstymi, krótkimi włoskami. Pierwszy człon krótki i gruby, drugi prawie cylindryczny, trzeci wyraźnie krótszy niż drugi. Ciemię 1,25 razy u samca, 1,55 razy u samicy tak szerokie jak średnica oka. Drugi człon czułków tak długi jak tylny brzeg przedplecza. Przedplecze jasne, tylna część najczęściej sinoniebieska, tarczka śródtułowia i tarczka zawsze jasne czasami nabiegłe na żółtawo lub rzadziej pomarańczowo. Półpokrywy zwykle sinoniebieskie z jasną wstawką i klinikiem, membrana najczęściej ciemnoszara, użyłkowanie jasne, dobrze zaznaczone, kontrastujące wyraźnie z membraną. Odnóża jasnobrązowe, pokryte gęstymi, krótkimi, czarnymi włoskami, tylne uda czasami z ciemniejszą punktacją, golenie z licznymi ciemnymi kolcami, szczyt goleni oraz wszystkie człony stopy wyraźnie przyciemnione. Gatunek preferuje ciepłe, nasłonecznione biotopy. Związany z roślinami z rodzajów Knautia i Scabiosa. Owady dorosłe pojawiają się od końca czerwca do sierpnia. Gatunek ma jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaja. Długość ciała samców 4,4-5,8 mm, długość ciała samic 4,4-5,1 mm.


Na podstawie:
Gorczyca J. 2004. Tasznikowate - Miridae. Podrodzina Phylinae. Klucze do oznaczania owadów Polski, 18 (6b): 83 ss.
Wagner E., Weber H.H. 1964. Faune de France, tom 67. Heteropteres Miridae. Paris, 593 s.


Copyright: Grzegorz Gierlasiński. 2013-2025.